• info@dr-riazi.com
  • 03132240943 و 09925062005

بیماری میلومننگوسل چیست

بیماری میلومننگوسل چیست؟ در این مقاله اطلاعات جامعی در مورد بیماری میلومننگوسل ارائه می‌شود تا به شما در درک بهتر این بیماری و تأثیر آن بر زندگی افراد کمک کند.

بیماری میلومننگوسل چیست؟

اگر بخواهیم کوتاه بگوییم که بیماری میلومننگوسل چیست؟ باید بگوییم که بیماری میلومننگوسل یک نقص مادرزادی جدی است که در اثر نقص در لوله عصبی جنین در حال رشد ایجاد می‌شود. لوله عصبی مسئول تشکیل مغز، نخاع و ستون فقرات است. در افراد مبتلا به میلومننگوسل، بخشی از ستون فقرات به طور کامل بسته نمی‌شود و منجر به بیرون زدگی نخاع و غشاهای اطراف آن (مننژ) در ستون فقرات می‌شود. این امر می‌تواند به آسیب عصبی و مشکلات سلامتی متعددی منجر شود.. میلومننگوسل می‌تواند در هر نقطه از ستون فقرات رخ دهد، اما بیشتر در قسمت پایین کمر دیده می‌شود. شدت بیماری نیز می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد.

علل بیماری میلومننگوسل چیست؟

حالا که فهمیدید بیماری میلومننگوسل چیست؟ بهتر است بدانیم چه عواملی باعث به وجود آمدن ابن بیماری می شوند. هر چند علت دقیق بیماری میلومننگوسل هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما شواهد نشان می دهد که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد این بیماری نقش دارند. اگر یکی از اعضای خانواده شما مبتلا به میلومننگوسل یا سایر نقص های لوله عصبی باشد، خطر ابتلای بقیه نسل شما به این بیماری افزایش می یابد. اسید فولیک یک ویتامین B است که برای رشد و تکامل لوله عصبی ضروری است. کمبود اسید فولیک در دوران بارداری، به ویژه در ماه اول بارداری، خطر ابتلا به میلومننگوسل را به طور قابل توجهی افزایش می دهد. مصرف برخی از داروها، مانند داروهای ضد تشنج، در دوران بارداری ممکن است خطر ابتلا به میلومننگوسل را افزایش دهد. قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی مخرب در دوران بارداری ممکن است خطر ابتلا به میلومننگوسل را افزایش دهد.

علائم و عوارض بیماری میلومننگوسل چیست؟

علائم این بیماری ممکن شامل مشکلات عصبی، مانند اختلال در کنترل ادرار و مدفوع، ناتوانی در حرکت و بی حسی یا گزگز اعضای بدن است. همچنین، این بیماری می‌تواند به ناتوانی عضلانی، اختلالات حسی و حرکتی، مشکلات کلیوی و عوارض جدی برای سیستم عصبی مرکزی منجر شود. در موارد شدیدتر، میلومننگوسل می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر توسعه جنین داشته باشد. درمان معمولاً شامل جراحی است که ممکن است با عوارضی مانند عفونت و خونریزی همراه باشد.

تشخیص و درمان بیماری میلومننگوسل چیست؟

تشخیص میلومننگوسل معمولاً در دوران بارداری و با انجام آزمایش‌های خاص صورت می‌گیرد. یکی از مهم‌ترین این آزمایش‌ها، اندازه‌گیری سطح آلفافیتوپروتئین (AFP) در سرم مادر است که به عنوان بخشی از تست‌های غربالگری سه ماهه دوم بارداری و معمولاً بین هفته‌های 16 تا 20 بارداری انجام می‌شود. افزایش سطح AFP در خون مادر ممکن است نشان‌دهنده وجود نقص‌های لوله عصبی مانند میلومننگوسل باشد. اگر نتایج این تست نشان‌دهنده خطر بالای نقص لوله عصبی باشد، سونوگرافی دقیق جهت بررسی بیشتر انجام می‌شود. سونوگرافی می‌تواند ساختارهای غیرطبیعی در ستون فقرات و نخاع جنین را نشان دهد و به تشخیص میلومننگوسل کمک کند.
چگونه می توان بیماری میلومننگوسل را تشخیص داد و درمان کرد

چگونه می توان بیماری میلومننگوسل را تشخیص داد و درمان کرد

درمان در دوران جنینی

درمان بیماری میلومننگوسل چیست؟ در صورتی که تشخیص میلومننگوسل قبل از هفته 18 بارداری تأیید شود و نقص به گونه‌ای باشد که کیفیت زندگی جنین را به طور جدی تهدید کند، ممکن است مجوز سقط قانونی داده شود. این تصمیم بر اساس شدت نقص و احتمال بروز مشکلات جدی برای جنین اتخاذ می‌شود. هدف از این مداخله پیشگیری از تولد نوزادی با مشکلات شدید و غیرقابل درمان است که می‌تواند به کیفیت زندگی جنین و خانواده‌اش تأثیر منفی بگذارد.

درمان پس از تولد

نوزادان مبتلا به میلومننگوسل معمولاً نیاز به جراحی فوری دارند. این جراحی، که معمولاً در اولین روزهای زندگی نوزاد انجام می‌شود، با هدف بستن شکاف در ستون فقرات و جلوگیری از آسیب بیشتر به نخاع انجام می‌شود. همچنین این جراحی به جلوگیری از عفونت کمک می‌کند. بسته به محل و شدت نقص، ممکن است نیاز به جراحی‌های بیشتری در آینده باشد تا مشکلات ثانویه نیز برطرف شود.

فرق اسپینا بیفیدا و مننگوسل در چیست؟

در خصوص فرق اسپینا بیفیدا و مننگوسل باید بگوییم که اسپینا بیفیدا و مننگوسل دو اصطلاح برای یک نقص مادرزادی هستند که به نقص لوله عصبی معروف است. این نقص در دوران بارداری رخ می دهد و بر نحوه رشد مغز، نخاع و ستون فقرات جنین تأثیر می گذارد. اما تفاوت ظریفی بین این دو اصطلاح وجود دارد. اسپینا بیفیدا یک اصطلاح کلی است که به هر نوع نقص لوله عصبی اشاره دارد که در آن ستون فقرات به طور کامل بسته نمی شود. این امر می تواند منجر به بیرون زدگی نخاع و مننژ (پوشش محافظ نخاع) در ستون فقرات شود. اما مننگوسل شایع ترین نوع اسپینا بیفیدا است. بنابراین، تمام موارد مننگوسل، اسپینا بیفیدا هستند، اما  برعکس همه موارد اسپینا بیفیدا، مننگوسل  نیستند.   بیشتر بخوانید: درمان انحراف ستون فقرات در کودکان
به این مطلب امتیاز دهید

ارسال دیدگاه